รายละเอียดมาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรม
2637 เล่ม 1-2567
ยางดิบ - การหาปริมาณสารที่ระเหย - เล่ม 1: วิธีใช้เครื่องบดร้อนและตู้อบ
RUBBER, RAW - DETERMINATION OF VOLATILE-MATTER CONTENT - PART 1: HOT-MILL METHOD AND OVEN METHOD
มอก. มาตรฐานทั่วไป
5 มกราคม 2568
ISO 248-1:2021
ประกาศและงานทั่วไป
141
พิเศษ 245 ง หน้า 84
7 กันยายน 2567
28 มิถุนายน 2567
ยกเลิก มอก.2637 เล่ม 1-2558 และประกาศ มอก.2637 เล่ม 1-2567 ขึ้นใหม่
ให้มีผลเมื่อพ้นกำหนด 120 วัน นับตั้งแต่ประกาศในราชกิจจานุเบกษา (7 ก.ย. 2567)
(**มอก.2637 เล่ม 1-2567 มีผลใช้งานตั้งแต่วันที่ 5 ม.ค. 2568 เป็นต้นไป)
- กำหนดขึ้นโดยรับ ISO 248-1:2021 Rubber, raw – Determination of volatile-matter content – Part 1: Hot-mill method and oven method มาใช้โดยวิธีพิมพ์ซ้ำ (reprinting) ในระดับเหมือนกันทุกประการ (identical) โดยใช้ ISO ฉบับภาษาอังกฤษเป็นหลัก
- กำหนดวิธีการหาปริมาณสารที่ระเหยได้ในยางดิบ 2 วิธี ได้แก่
- วิธีใช้เครื่องบดร้อน (hot mill method)
- วิธีใช้ตู้อบ (oven method)
- วิธีทดสอบนี้ใช้หาปริมาณสารระเหยได้ในยางกลุ่ม R ตามที่กำหนดใน ISO 1629 ซึ่งเป็นยางที่มีสายโซ่คาร์บอนไม่อิ่มตัว เช่น ยางธรรมชาติหรือยางสังเคราะห์ที่อย่างน้อยบางส่วนได้มาจากไดโอเลฟิน
- วิธีทดสอบนี้สามารถใช้ได้กับยางดิบอื่น แต่ต้องแสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงของมวลเป็นผลจากการสูญเสียสารระเหยเดิม และไม่ใช่ผลจากการเสื่อมสภาพของยาง
- วิธีทดสอบที่ใช้เครื่องบดร้อนไม่สามารถใช้ได้กับยางธรรมชาติหรือยางสังเคราะห์ที่ยุ่งยากในการนำเข้าเครื่องบดร้อนหรือยางสังเคราะห์ที่มีลักษณะเป็นผงหรือชิ้นเล็ก
- วิธีทดสอบทั้ง 2 วิธีนี้ไม่จำเป็นต้องให้ผลที่เท่ากัน กรณีที่มีข้อโต้แย้ง ให้ใช้วิธีใช้ตู้อบกระบวนการ A (oven method procedure A) เป็นวิธีอ้างอิง
หมายเหตุ การใช้วิธีทดสอบแต่ละวิธีสำหรับยางแต่ละประเภทแสดงไว้ในภาคผนวก A ของ ISO 248-1