รายละเอียดมาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรม
160 เล่ม 20-2567
วิธีทดสอบหนังฟอก เล่ม 20 การหาค่าการแตกสลายทางชีวภาพด้วยจุลินทรีย์
TEST METHOD FOR LEATHER PART 20 : DETERMINATION OF DEGRADABILITY BY MICRO-ORGANISMS
มอก. มาตรฐานทั่วไป
5 กันยายน 2568
ประกาศและงานทั่วไป
142
พิเศษ 290 ง หน้า 6
4 กันยายน 2568
24 เมษายน 2568
- กำหนดระดับและอัตราการแตกสลายทางชีวภาพแบบใช้ออกซิเจนของ
หนังสัตว์ใหญ่และหนังสัตว์เล็ก จากสัตว์ต่าง ๆ ทั้งที่เป็นหนังฟอกและไม่ฟอก โดยวิเคราะห์หาปริมาณคาร์บอนไดออกไซด์ที่เกิดขึ้นจากการแตกสลาย
ของคอลลาเจน ซึ่งวัสดุจะสัมผัสกับหัวเชื้อ (inoculum) (แอกทิเวเต็ตสลัดจ์ของน้ำทิ้งจากการฟอกหนังหรือน้ำเสียจากชุมชน) ในตัวกลางที่เป็นน้ำ
- กำหนดภาวะทดสอบตามภาวะของห้องปฏิบัติการทดสอบที่เหมาะสม เพื่อให้เกิดการแตกสลายทางชีวภาพในระดับสูงสุด แต่อาจไม่สอดคล้องกับภาวการณ์แตกสลายทางชีวภาพที่เกิดขึ้นในตัวกลางตามธรรมชาติ
ในขั้นตอนการทดลองโดยทั่วไปจะคลอบคลุมการหาการแตกสลาย
ทางชีวภาพของวัสดุภายใต้ภาวะควบคุม ซึ่งทำให้สามารถวิเคราะห์หาปริมาณคาร์บอนไดออกไซด์ที่เกิดขึ้นได้ตลอดการทดลอง ดังนั้นจึงต้องใช้อุปกรณ์ทดสอบที่กำหนดอัตราการไหล อุณหภูมิ และการกวน ไว้อย่างเคร่งครัด
- ใช้ได้กับวัสดุพอลิเมอร์ธรรมชาติในสโตรมา (stroma) ของสัตว์ (เนื้อเยื่อหรือผิวหนังสัตว์) หนังสัตว์เล็กและหนังสัตว์ใหญ่ฟอกทั้งที่ใช้สารฟอกอินทรีย์หรืออนินทรีย์ และหนังฟอกที่ไม่ยับยั้งกิจกรรมของจุลินทรีย์ที่อยู่ในหัวเชื้อ ภายใต้ภาวะควบคุม